Tjonge, het was me vorige week wel raak. Nadat we drie weken geleden onverwacht het COKZ op bezoek kregen voor controle, twee weken geleden de RUD langskwam, vond vorige week de NVWA het nodig om langs te komen. Alsof je een crimineel bent, onvoorstelbaar hoe dat in z’n werk gaat. Een hele ochtend controle in de stal, ‘s middags alle administratie digitaal versturen. Zucht, alsof we niets anders te doen hebben.

Een dag later stond de RUD opnieuw op de stoep, wat we overigens wisten. Mappen vol met vergunningen en goedkeuringen lagen al klaar, maaarrrrr omdat zij het niet in het systeem hebben staan, zou het niet kloppen. Als ze dan ook nog onze 12-jarige Marie uitmaken voor een pink, dan valt je mond helemaal open van verbazing.

Als klap op de vuurpijl hadden we vrijdag twee hoge pieten op bezoek van de Rabobank. Een bijzonder gesprek.. we mogen vooral niet verwachten dat experts van de bank kennis hebben van de agrarische sector. Best bijzonder hoe mensen met een enorme omweg een eigen straatje zó weten schoon te praten, dat je het haast zou geloven.

Na deze week hadden we zaterdag vooral behoefte aan een lekker dagje werken, zonder onderbreking of controle. Heerlijk! We verhuisden kalveren naar grotere verblijven en vertroetelden de pasgeboren Stella. De dag eindigde met een flinke stapel pannenkoeken en een pan erwtensoep.

Deze werkweek begonnen we met drachtigheidsonderzoek met de veearts. Een prima drachtscore, waar we erg blij mee zijn. Hopelijk blijft het deze week wat relaxter, en kunnen we weer met wat meer rust en plezier ons werk doen.